آینده پژوهی : آینده نگاری یا آینده نگری؟

آینده پژوهی:آینده نگری یا آینده نگاری؟
مطالعه آينده ها يا آينده پژوهي دو رويكرد اساسي و مهم دارد:
- آينده نگري (Forecasting)
- آينده نگاري (Foresighting)
همان گونه كه از مفاهيم و ترجمه اين دو لغت بر مي آيد، آينده نگري يا پيش بيني كمي مفعولانه به نظر ميرسد و بيشتر در پي كشف و پيش بيني آينده و ديدن آنچه در آينده رخ خواهد داد مي باشد و اين گونه در آينده پژوهي معاصر از آن ياد مي شود؛ حال آنكه آينده نگاري در پي نگاشت آينده است. تلاش خلاقانه و فعالانه به دنبال ساخت آينده مطلوب است و نه فقط كشف و نگرش در آن. در واقع آينده پژوه در هنگام آينده نگاري، پا را از پيشبيني فراتر مي نهد و به دنبال خلق آينده مطلوب گام بر مي دارد، يعني از ميان آينده هاي ممكن، محتمل و مطلوب سعي بر آفرينش آينده مطلوب دارد.
آينده پژوه به هنگام آينده نگري با تلاش براي شناسايي سيگنال ها و حتي رمز گشايي آنها در پي يافتن و پي بردن به امور آتي است و به منظور جلوگيري از عدم قطعيتهاي آينده از آيندهنگري بهره ميبرد. حال آنكه كليد كلمه آينده نگاري در قسمت دوم آن است كه اشاره به شكل دادن و ايجاد و نگاشت آينده دارد. البته بايد يادآور شد كه اين دو مفهوم اصلي در آينده پژوهي حتما بايد در كنار هم وجود داشته باشند و مكمل يكديگرند.
در واقع آيندهنگري از تقابل دو پايه فلسفي "چشم اندازپردازانه" و "اكتشافي" بوجود آمده، ولي آينده نگاري از تقابل دو پايه فلسفي "چشم انداز پردازانه" و "تجويزي يا هنجاري" به وجود آمده است. جمله زير، اين ارتباط
عميق بين اين دو رويكرد مهم را بهتر نمايان مي سازد:

"بهترين راه پيش بيني آينده، ساختن آن است"